بی پرده بگویمت 

چیزی نمانده است من سی ساله خواهم شد 

فردا را به فال نیک خواهم گرفت

* حال همه ما خوب است

بهار به بهار   ...

در معبر اردیبهشت ،

سراغت را

 از بنفشه های وحشی گرفتم

و میان

 شکوفه های نارنج

             در جستجویت بودم  !

در " پائیز " یافتمت  ...

تنها شکوفه ی جهان

            که در پاییز روییدی  !

سید علی صالحی

گاه یک ستاره 

یک ستاره گاهی می‌تواند

             حتی در کف یک پیاله‌ی آب 

                        خواب هزار آسمان آسوده ببیند! 

آن وقت تـــو می‌گویی چه ...؟ 

می‌گویی یک آینه

 برای انعکاس علاقه 

                        کافی نیست !؟

سید علی صالحی

میان ماندن و نماندن

فاصله تنها یک حرف ساده بود

از قول من

به باران بی امان بگو  :

دل اگر دل باشد ،

آب از آسیاب علاقه اش نمی افتد

سید علی صالحی

چقدر گفتم

حال همه ی ما خوب است

             و باز تو حتی باورت نشد !

خُب

راستش را بخواهی

            آن روز باد می‌آمد

                        من هم دروغ گفته بودم به آسمان

یعنی گفته بودم خوبیم ، حالمان خوب است ،

                        - اما تو عاقل‌تر از آنی که باورت شود !

حالا دیدی تا تنفس گرم ستاره

            چند بوسه بدهکار دنیا بودیم  ؟!

با توام !

یک وقت نروی به پروانه ی نازنین

            از آوازهای پاییزی چیزی بگویی ،

به خدا من زنده‌ام هنوز

            من تا هفت مرگ وُ هفت کفن

                         از خواب این جهان ... نخواهم رفت !

مگر ما چقدر بدهکار این لحظه ایم ؟

گریه نکن عزیزم

بابای غمگین تو

تا بازآمدن آن پرستوی خسته

                        به خواب نخواهد رفت .

سید علی صالحی