میگریم و می خندم ، دیوانه چنین باید
میسوزم و میسازم ، پروانه چنین باید

می كوبم و می رقصم ، می نالم و میخوانم
در بزم جهان شور ، مستانه چنین باید

من این همه شیدایی ، دارم ز لب جامی
در دست تو ای ساقی ، پیمانه چنین باید

خلقم ز پی افتادند ، تا مست بگیرندم
در صحبت بی عقلان ، فرزانه چنین باید

یكسو بردم عارف ، یكسو كشدم عامی
بازیچه ی هر دستی ، طفلانه چنین باید

موی تو و تسبیح شیخم ، به در از ره برد
یا دام چنان باید ، یا دانه چنین باید

بر تربت من جانا ، مستی كن و دست افشان
خندیدن بر دنیا ، رندانه چنین باید


رحیم معینی كرمانشاهی

من نگویم ، که به درد دل من گوش کنید
بهتر آنست که این قصه فراموش کنید

عاشقان را بگذارید بنالند همه
مصلحت نیست ، که این زمزمه خاموش کنید

خون دل بود نصیبم ، به سر تربت من
لاله افشان به طرب آمده می نوش کنید

بعد من سوگ مگیرید ، نیارزد به خدا
بهر هر زرد رخی ، خویش سیه پوش کنید

غیر غم دارو ندارم به جهان چیست مگر؟
رشک کمتر به من هستی بر دوش کنید

خط بطلان به سر نامه هستی بکشید
پاره این لوح سبک پایه مخدوش کنید

سخن سوختگان طرح جنون می ریزد
عاقلان ، گفتۀ عشاق فراموش کنید

رحیم معینی کرمانشاهی

مرغ محبتم من ، كی آب و دانه خواهم
                        با من یگانگی كن ، یار یگانه خواهم

شمعی فسرده هستم ، بی عشق مرده هستم
                        روشن گرم بخواهی سوز شبانه خواهم

افسانه محبت ، هر چند كس نخواند
                        من سر گذشت خود را ، پر زین فسانه خواهم

بام و دری نبینم ، تا از قفس گریزم
                        بال و پری ندارم ، تا آشیانه خواهم

تا هر زمان به شكلی ، رنگی بخود نگیرم
                        جان و تنی رها از ، قید زمانه خواهم

می آنقدر بنوشم ، تا در رهت چو بینم
                        مستی بهانه سازم ، گم كرده خانه خواهم

رحیم معینی کرمانشاهی

 خاطرات عمر رفته در نظرگاهم نشسته

                        در سپهر لاجوردی آتش آهم نشسته

 ای خدای بی نصیبان طاقتم ده ، طاقتم ده

                         قبله گاه ما غریبان طاقتم ده ، طاقتم ده

ساغرم شکست ای ساقی
                         رفته ام ز دست ای ساقی

در میان توفان
بر موج غم نشسته منم
            در زورق شکسته منم
                             ای ناخدای عالم

 
تا نام من رقم زده شد
            یکباره مهر غم زده شد
                              بر سرنوشت آدم

 ساغرم شکست ای ساقی
                        رفته ام ز دست ای ساقی

 
تو تشنه کامم کشتی
            در سراب ناکامیها
                         ای بلای نافرجامیها

نبرده لب بر جامی
             میکشم به دوش از حسرت
                               بار مستی و بد نامیها

بر موج غم نشسته منم
             در زورق شکسته منم
                                ای ناخدای عالم

تا نام من رقم زده شد
             یکباره مهر غم زده شد
                                بر سرنوشت آدم

ساغرم شکست ای ساقی
                         رفته ام ز دست ای ساقی

حکایت از که کنم ؟

             شکایت از چه کنم؟

                        که خود به دست خود
                                    آتش بر دل خون شدۀ نگران زده ام

ساغرم شکست ای ساقی
                         رفته ام ز دست ای ساقی

رحیم معینی کرمانشاهی

  دانلود آهنگ با صدای سالار عقیلی