اگر ماه از تو زیباتر بود

هرگز دوستت نمی داشتم

اگر موسیقی

از صدای تو دل انگیزتر بود

هرگز به صدای تو گوش نمی سپردم

اگر آبشار اندامش از تو

متناسب تر بود

هرگز نگاهت نمی کردم

اگر باغچه از تو

خوش‌بو تر بود

هرگز تو را نمی بوئیدم

اگر در مورد شعر هم از من بپرسی

بدان ؛ اگر به تو مانند نبود

هرگز نمی سرودمش

شیرکو بیکس

در آخرین نامه ات

از من پرسیده بودی ؛

که چه سان تو را دوست دارم ؟

عزیزکم، همچون بهار

که آسمان کبود را دوست دارد

همچون پروانه ای در دل کویر

یا زنبوری کوچک در عمق جنگل

که به گل سرخی دل داده است

و به آن شهد شیرین اش

آری ،  من اینگونه تـــو را دوست دارم

همچون برفی بر بلندای کوه

یا چشمه ای روان در دل جنگل

که تراوش ماهتاب را دوست دارد

عزیزکم

آنگونه که خودت را دوست داری

آنگونه که خودم را دوست دارم

همانگونه دوستت دارم

شیرکو بیکس  | ترجمه : بابک زمانی

عشقت یک ساعت 

به ساعات شبانه روز اضافه کرد ؛

ساعت بیست و پنج

عشقت یک روز

 به روزهای هفته افزود

                        هشت شنبه

عشقت یک ماه

 به ماه های سال اضافه کرد

ماه سیزدهم

عشقت یک فصل

 به فصول سال افزود

فصل پنجم  ...

بدین سان عشق ات

 به من روزگاری بخشیده است

که یک ساعت و یک روز و یک ماه و یک فصل 

از زندگی تمام عشاق جهان اضافه تر دارد  ...

 شیرکو بیکس | ترجمه بابک زمانی

باران را به خانه دعوت کردم

آمد ، ماند و رفت

شاخه گلی برایم جا گذاشته بود

آفتاب را به خانه دعوت کردم

آمد ، ماند و رفت

آینه کوچکی برایم جا گذاشته بود

درخت را به خانه دعوت کردم

آمد ، ماند و رفت

شانه سبزی برایم جا گذاشته بود

تـــو را به خانه دعوت کردم

تو ، زیباترین دختر جهان

            آمدی و با من بودی

و وقت بازگشت

گل و آینه و شانه را با خود بردی

و برای من

شعری زیبا جا گذاشتی

                        و من کامل شدم


شیرکو بیکس