قطاری که تو را برد ، چه چیزی را با خود برمی‌گرداند ؟! تعادل دنیا ؛ گاهی فقط به مویی بند است ! لوکوموتیوران تو ، کاش این را می‌دانست ...
حافظ موسوی  سیبی که در نگاه تو می
چرخد آدم را وسوسه می کند
بیا از این جهنم فرار کنیم ! اندازۀ همین یکی دو سطر فرصت داریم از
تیررس نگاه این فرشته ها که دور شویم بهشت که
نه ... نیمکتی را نشان تو خواهم داد که مثل یک گناه
تازه وسوسه انگیز است.
حیف است سیب را
نچیده بمیریم ...
حافظ موسوی  |
 جهان را به عـشـق کسی آفریده اند چون من که آفریده ام از عشق جهـــانی بـــرای تـــــو . . . حسین پناهی |