وﻗﺘﻴﻜﻪ ﺗﻨﮓ ﻏﺮوب ، ﺑﺎرون ﺑﻪ ﺷﻴﺸﻪ ﻣﻲزﻧﻪ
ﻫﻤﻪ ﻏﺼﻪﻫﺎی دﻧﻴﺎ ﺗﻮی ﺳﻴﻨﻪی ﻣﻨﻪ
ﺗﻮی ﻗﻄﺮهﻫﺎی ﺑﺎرون ، ﻣﻴﺸﻜﻨﻪ ﺑﻐﺾ ﺻِﺪام
دﻳﮕﻪ ﻏﻴﺮ از ﻳﻪ دوﻧﻪ ﭘﻨﺠﺮه هیچی ﻧﻤﻴﺨﻮام
ﭘﺸﺖ اﻳﻦ ﭘﻨﺠﺮه ﻣﻴﺸﻴﻨﻢ و آواز ﻣﻴﺨﻮﻧﻢ
ﻣﻨﺘﻈﺮ واﺳﻪ رﺳﻴﺪﻧﺖ ﺗﻮ ﺑﺎرون ﻣﻲﻣﻮﻧﻢ
زﻳﺮ ﺑﺎرون اﻧﺘﻈﺎرت رﻧﮓ ﺗﺎزه ای داره
ﻣﻨﻢ ﻋﺎﺷﻖﺗﺮم اﻧﮕﺎر ، وﻗﺘﻲ ﺑﺎرون ﻣﻲﺑﺎره
ﺑﻌﻀﻲ وﻗﺘﺎ ﻛﻪ ﻣﻴﺎی ﺳﺮ روی ﺷﻮﻧﻢ ﻣﻴﺬاری
ﺗﻤﻮم ﻏﺼﻪﻫﺎ رو از دل ﻣﻦ ﺑﺮ ﻣﻲداری
اﻣﺎ اﻳﻦ ﻓﻘﻂ ﻳﻪ ﺧﻮاﺑﻪ ، ﺧﻮاب ﭘﺸﺖ ﭘﻨﺠﺮه
وﻗﺖ ﺑﻴﺪاری ﺑﺎزم ﻏﻢ ﻣﻴﺸﻴﻨﻪ ﺗﻮ ﺣﻨﺠﺮه
یغما گلرویی