ﭼﺸﻤﻬﺎی ﻣﻨﺘﻈﺮ ﺑﻪ ﭘﻴﭻ ﺟﺎده
دﻟﻬﺮهﻫﺎی دل ﭘﺎک و ﺳﺎده
ﭘﻨﺠﺮه ی ﺑﺎز و ﻏﺮوب ﭘﺎﻳﻴﺰ
ﻧﻢ ﻧﻢ ﺑﺎرون ﺗﻮ ﺧﻴﺎﺑﻮن ﺧﻴﺲ
ﻳﺎد ﺗﻮ ﻫﺮ ﺗﻨﮓ ﻏﺮوب ﺗﻮ ﻗﻠﺐ ﻣﻦ ﻣﻲﻛﻮﺑﻪ
ﺳﻬﻢ ﻣﻦ از ﺑﺎ ﺗﻮ ﺑﻮدن ﻏﻢ ﺗﻠﺦ ﻏﺮوﺑﻪ
ﻏﺮوب ﻫﻤﻴﺸﻪ واﺳﻪ ﻣﻦ ﻧﺸﻮﻧﻲ از ﺗﻮ ﺑﻮده
ﺑﺮام ﻳﻪ ﻳﺎدﮔﺎرﻳﻪ ﺟﺰ اون ﭼﻴﺰی ﻧﻤﻮﻧﺪه
ﺗﻮ ذﻫﻦ ﻛﻮﭼﻪﻫﺎی آﺷﻨﺎﻳﻲ
ﭘﺮ ﺷﺪه از ﭘﺎﻳﻴﺰ ﺗﻦ ﻃﻼﺋﻲ
ﺗﻮ ﻧﻴﺴﺘﻲ و وﺟﻮدﻣﻮ ﮔﺮﻓﺘﻪ
ﺷﺎﺧﻪی خشک پیچک ﺗﻨﻬﺎﻳﻲ
ﻳﺎد ﺗﻮ ﻫﺮ ﺗﻨﮓ ﻏﺮوب
ﺗﻮ ﻗﻠﺐ ﻣﻦ ﻣﻲﻛﻮﺑﻪ
ﺳﻬﻢ ﻣﻦ از ﺑﺎ ﺗﻮ ﺑﻮدن ﻏﻢ ﺗﻠﺦ ﻏﺮوﺑﻪ
ﻏﺮوب ﻫﻤﻴﺸﻪ واﺳﻪ ﻣﻦ ﻧﺸﻮﻧﻲ از ﺗﻮ ﺑﻮده
ﺑﺮام ﻳﻪ ﻳﺎدﮔﺎرﻳﻪ ﺟﺰ اون ﭼﻴﺰی ﻧﻤﻮﻧﺪه
پاکسیما
زکی پور