نظرات
کاهی است نیم سوخته در کهکشان ، زمین سنگی است بر دهانه آتشفشان ، زمین
چون دانه ای بریده زتسبیح کائنات افتاده است در گذر عابران زمین
در دست بادهای مردد رها شده ست این قایق شکسته بی بادبان ، زمین
خورشید روی دیگر این سکه را ندید دلداده شب است همین مهربان زمین
این ابرها بخارِ سرابند در هوا بیهوده چشم دوخته بر آسمان زمین
شاعر :
محمدمهدی سیار ,
جمعه 6 بهمن 1391 .:|:. 12:10 .:|:. علی ساطع |
بسم الله الرحمن الرحیم
 جهان را به عـشـق کسی آفریده اند چون من که آفریده ام از عشق جهـــانی بـــرای تـــــو . . . حسین پناهی دیگر صفحات
فهرست شاعران وبگاه
آرشیو مطالب
برچسب ها
آغوش |
بغض |
پنجره |
ماه |
نفس |
لبخند |
سیاوش قمیشی |
دست |
دیدار |
عاشق |
پاییز |
عشق |
درخت |
نگاه |
بوسه |
غروب |
مرگ |
تنها |
دل |
خیال |
چشم |
جمعه |
بهار |
دلتنگی |
دوست داشتن |
اشک |
دریا |
شب |
رفتن |
خورشید |
باد |
آسمان |
شعر |
قلب |
خواب |
بانو |
گریه |
خنده |
زندگی |
ستاره |
گل |
باران |
زن |
زمستان |
پرنده |
مو |
لب |
داریوش |
ابی |
تنهایی | آمار بازدید وبگاه
بازدید امروز : بازدید دیروز : بازدید این ماه : بازدید ماه قبل : بازدید کل : تعداد کل مطالب : بیشترین بازدید : 7030 عزیز در تاریخ : 18 اردیبهشت 1395 آخرین بروز رسانی : آخرین بازدید : |