خونه غریب و خلوته تو رو می گیره بهونه

خالی تر از یه بیشه ام بی تو بی خاک و ریشه ام

بی تو مثل همیشه ام یه دیوونه که می خونه

چشم انتظارم که بیای از جاده های بی سوار

بیا که زلفای بهار بی دست تو پریشونه

اون همه سوگند و قسم پیچیده تو دالون ما

تموم حرفای تو رو بارون و باد یادشونه

خالی تر از یه بیشه ام بی تو بی خاک و ریشه ام

بی تو مثل همیشه ام یه دیوونه که می خونه

جلال ابولمعصومی