تاریخ مرگ و ماتم است : تقویم کهنه روی میز
هر برگ آنرا پاره کن ، میان شعله ها بریز !

باید قلم گرفت به دست ، تقویم تازه ای نوشت ،
باید که تن نداد و رفت ، به جستجوی سرنوشت

هر برگ این تقویم درد ، روز دروغ و شیون است
تاریخ ما ، حضور ما ... در دستِ تو ، دست من است

بر ما هر آنچه که گذشت ، تاریخ ما نبود و نیست
آغاز ما : عمر زمین ، با خلقت دنیا یکی ست

تا کی به فکر معجزه ؟ در انتظار حادثه ؟
سوار سرنوشت تویی ... پشت غبار حادثه ،

تا کی به ظلمت گم شدن ؟ جادو شدن ؟ زانو زدن ؟
خدا ندارد احتیاج : به نذر تو ، نیاز من

تقویم درد و تفرقه ، ما را به عصرِ سنگ برد
این قومِ در خود گم شده ، از ذات خود ، شکست خورد

این کهنه تقویم غریب ، تکرار تاریخ عزاست
بی ابتدا و انتهاست ... نگو که شرح حال ماست

باید جهان را تازه دید ، رفت و به فرداها رسید ،
برای یک آغاز نو ، نباید انتظار کشید

به اعتماد دست هم ، باید گرفت از نو ، قلم ،
دوباره خط زد و نوشت ، از ابتدا ، قدم قدم

تاریخ مرگ و ماتم است این کهنه تقویم غم است
بی ترس دوزخ یا بهشت از زندگی باید نوشت

اردلان سرافراز