صدا ، همین صدا، همین صدا بود

درست ابتدای ماجرا بود

نفس شکست و در صدایمان ریخت

صدا ولی هنوز نارسا بود

سلام و انتظار و ترس و لبخند

و تازه اولین قرار ما بود

دلم ز پیله اش جدا نمی شد

پرنده ای که در قفس رها بود

صدا ترانه خواند و عاشقم کرد

صدا، همین صدا، همین صدا بود

عبدالجبار کاکایی