کیه که آخر دیوونگیه واسه چشات

کی بجز من میمیره واسه لحن خنده هات

کی برات قصه میگه شبا که خوابت بگیره

کیه پا به پات میاد وقتی که بارون میگیره

کیه وقتی تشنته تو ابرا بلوا می کنه

اگه یک جرعه بخوای کویرو دریا میکنه

یه شب موی تو رو به صدتا مهتاب نمیده

خودش میسوزه ولی تن به سایه و آب نمیده

اون منم که عاشقونه شعر چشماتو میگفتم

هنوزم خیس میشه چشمام وقتی یاد تو می افتم

هنوزم میای تو خوابم تو شبای پر ستاره

هنوزم میگم خدایا کاشکی برگرده دوباره