این منم ، ای غمگساران این منم
این شرار سرد خاکستر شده

این منم ای مهربانان این منم
این گل پژمردهٔ پرپر شده

این منم یا نغمه ای کز تار عشق
جست و غوغا کرد و خاموشی گرفت

این منم یا نقش صدها آرزو
کاین چنین گرد فراموشی گرفت

خنده بودم بر لبان زندگی
ناگهان در وحشتی پنهان شدم

ناز بودم در نگاه آرزو
اشک خونین درد بی درمان شدم

در کف بد مست بودم جام و او
بر سر سنگی شکست این جام را

چهره شد تاریخ غم ، تقویم درد
بس که بردم محنت ایام را

این منم ؟ نه ! من کجا و غم کجا ؟
خنده های جانفزای من چه شد ؟


سیمین بهبهانی