از خانه به در ، از كوچه برون ،

             تنهایی ما سوی خدا می رفت.

در جاده ، درختان سبز ، گل ها وا ،

                         شیطان نگران : اندیشه رها می رفت .

خار آمد ، و بیابان ، و سراب .

                        كوه آمد و ، خواب .

                                    آواز پری : مرغی به هوا می رفت؟

-  نی ، همزاد گیاهی بود ،

                        از پیش گیا می رفت.

شب می شد و روز

            جایی ، شیطان نگران :

                              تنهایی ما می رفت .

سهراب سپهری . شرق اندوه