چقدر خوب است
          که ما هم یاد گرفته‌ایم
                    گاه برای ناآشناترین اهل هر کجا حتی
                                    خواب نور و سلام و بوسه می‌بینیم

گاه به یک جاهایی می‌رویم
            یک دره‌های دوری از پسین و ستاره
                                    از آواز نور و سایه‌روشن ریگ
                                                            و می‌نشینیم لب آب

لب آب را می‌بوسیم
                 ریحان می‌چینیم
                             ترانه می‌خوانیم

و بی‌اعتنا به فهم فاصله
دهان به دهان دورترین رویاها
بوی خوش روشنایی روز را می‌شنویم

باید حرف بزنیم
            گفت و گو کنیم

زندگی را دوست بداریم
                        و بی‌ترس و انتظار
                                    اندکی عاشقی کنیم

سید علی صالحی