بگذار تا یادی کنیم از " آب ، بابا "

سرمشق های " سیب ، سینی ، سوت ، سارا "

بنویس بابا ، آب و نان را آبرو داد

            بنویس بابا زندگی را سمت و سو داد

نقطه ، سر خط " باز باران ، با ترانه "

            بنویس بابا رفت میدان ، بی بهانه

بنویس شعر ِ " یاد یار مهربان " را

            درس " شب تاریک و ماه و آسمان " را

بنویس بابا روزگاری دیدبان بود

            روزی شعاع ِ دید ِ او تا بی کران بود

امروز اما دیدگانش " سو " ندارد

            امروز دیگر قدرت بازو ندارد

بابا خروشان بود روزی مثل کارون

            اما امانش را بریده ، سرفه اکنون

 
" آن مرد آمد " ، بود سر مشق دبستان

            امروز " بابا " گشته سر مشق دلیران

آن مرد آمد ، زیر باران ، ناز نازان

            این مرد هم آمد ، ولی بر دوش یاران

آن مرد آمد ، از افق های خیالی

            این مرد آمد ، واقعی ، اما هلالی

آن مرد ، می گفتند ، روزی " داس دارد "

            این مرد ، اما ، صولت عباس دارد

آن مرد با این مرد ، خیلی فرق دارد

            فرقی ، چو فرق بین غرب و شرق دارد