همیشه دری باز ،

                به در به دری بودم

رفتن را بیشتر از آمدن دوست داشتم

صدای تو ،

تنها سرزمین واقعی ام بود

            کلمات را در آغوشت پنهان می کنم

از این به بعد ،

      همه می توانند

            شعر هایی از مرا در تو بخوانند

روجا چمنکار