شعرها

بودنشان را مدیونِ نبودنِ "تو" اند ! ...

تو که هستی ،

زندگی که خوب است

شعر از لبِ شاعر چنان می افتد

که غذا از دهان

            که برگ از درخت

                        که کسی از چشم کسی

...

مهدیه لطیفی