در خویش میسازم تو را ، در خویش ویران میکنم

میترسم از حرفی که باید گفت و پنهان میکنم

جانی به تلخی میکَنم ، جسمی به سختی میکشم

روزی به آخر میبرم ، خوابی پریشان میکنم

در تار و پود عقل و جان ، آب است و آتش توامان

یک روز عاقل میشوم ، یک روز طغیان میکنم

یا جان کافر کیش را تا مرز مردن میبرم

یا عقل دور اندیش را تسلیم شیطان میکنم

دیوار رویاروی من ، از جنس خاک و سنگ نیست

یک عمر زندان توام ، یک عمر کتمان میکنم

از عشق از آیین تو ، از جهل ِ تو از دین ِ تو

انگشتری دارم که دیوان را سلیمان میکنم

یا تو مسلمان نیستی ، یا من مسلمان نیستم

میترسم از حرفی که باید گفت و پنهان میکنم

عبدالجبار کاکایی