همیشه آخر قصه یکی راهی شده رفته

یکی مبهوته و یاد روزای رفته می اُفته

نه اونکه می ره می خواد ، نه اینکه مونده می خنده

شاید این جوری قسمت بود ، چی میشه بی تو آینده

چی میشه بی تو روزایی که هر لحظش یه دنیا بود

نمیشه بی تو خندید و نمیشه فکر فردا بود

تمومه لحظه هام خواب و خیال با تو بودن شد

چه روزایی که پژمرد و چه رویایی که پرپر شد

یه عمره با خودم تنهام ، ولی سخت میشه عادت کرد

نمیشه رفته باشی تو ، نمیشه اینو باور کرد

خیابونای تاریک و یه از خود بی خود شبگرد

یه مشت رویای تو خالی ، همه دل تنگت ان برگرد

رضا میرفخرایی