ای رفته كم‌كم از دل و جان ، ناگهان بیا

مثل خدا به یاد ستمدیدگان بیا

قصد من از حیات ، تماشای چشم توست

ای جان فدای چشم تو ؛ با قصد جان بیا

چشم حسود كور ، سخن با كسی مگو

از من نشان بپرس ولی‌ بی نشان بیا

ایمان خلق و صبر مرا امتحان مكن

بی‌ آنكه دلبری كنی از این و آن بیا

قلب مرا هنوز به یغما نبرده‌ای

ای راهزن دوباره به این كاروان بیا

فاضل نظری