سرخوش ز سبوی غم پنهانی خویشم
چون
زلف تو سرگرم پریشانی خویشم
در
بزم وصال تو نگویم ز کم و بیش
چون
آینه خو کرده به حیرانی خویشم
لب
باز نکردم به خروشی و فغانی
من
محرم راز دل طوفانی خویشم
یک
چند پشیمان شدم از رندی و مستی
عمریست
پشیمان ز پشیمانی خویشم
از
شوق شکر خنده لبش جان نسپردم
شرمنده
ی جانان ز گران جانی خویشم
بشکسته
تر از خویش ندیدم به همه عمر
افسرده
دل از خویشم و زندانی خویشم
هر
چند امین بسته ی دنیا نیم اما
دلبسته
ی یاران خراسانی خویشم
سید علی خامنه ای