همه چیز از آنجایی خراب می شود

که به خیالت تمام جان و روحش را بدست آورده ای ،

که حالا دیگر او برای توست ،

که حالا اگر

یک روز نباشی یا باشی ،

 فرقی ندارد ، او هست ،

که اگر نگویی دوستت دارم ،

 او می فهمد که دوستش داری ،

که اگر با بوسه

در آغوش اش نگیری ، 

فرقی نمی کند .

اشتباه است ، اشتباه .

آمدن رسم خودش را دارد

دل می بری ،

دل می دهی ،

اما ماندن ...

امان از این ماندن

که به پای خیلی ها نماند ،

که به تن خیلی ها نرفت .

ماندن یعنی بوسه های هر روزه ،

یعنی تـــو نباشی ،

من دستم به زندگی نمی رود ،

یعنی دلتنگی های مدام .

ماندن شیرین و فرهاد و لیلی و که و که و که نمی خواهد

ماندن یک من و یک تو ی ساده می خواهد ،

یک غرور فراموش شده .

مانده یک دل ساده می خواهد .

عادل دانتیسم