یک قدم مانده که پاییز به پایان برسد

دختر شرقی یلدا به زمستان برسد

باد در خرمن موهای سیاهش پیچید

که پریزاد غزل باف ، پریشان برسد

آمده دختر دی با سبدی برف به دست

تا به یمن قدمش زیره به کرمان برسد

دامنش باغ گل است و به نسیمی شاید

قمصر عطر تنش تا خود کاشان برسد

حافظ از او به صبا گفته و می خواسته است

نفس شاخ نباتش به خراسان برسد

کاش سهم همه از عشق مساوی باشد

پشت بن بستی هر کوچه ، خیابان برسد

کاش هر ساعت و هر ثانیه یلدا باشد

پشت هم از در و از پنجره مهمان برسد

دست هر دخترک فال فروش غمگین

لااقل چـند گرم ، پسته ی خندان برسد

نکند خنده به روی لبمان یخ بزند

قصه ی شادیمان زوود به پایان برسد

باید از عشق بسازیم دژ و نگذاریم

دست اندوه به ایرانی و ایران برسد

فریبا سیدموسوی (رها)