وقتی شب از کوچه رد شد...

حکم خنده تا ابد شد...

وقتی گل صد تا سبد شد...

یاد من باش...یاد من باش...

وقتی غم خونه نشین شد...

وقتی سایه نقطه چین شد...

روزگار بهتر از این شد...

یاد من باش...یاد من باش...

هر جا راه بسته دیدی...

آینه ی شکسته دیدی...

یا یه مردِ خسته دیدی...

یاد من باش...یاد من باش...

سر پیچ ِ هر ترانه...

پشت هر حرف و بهانه...

تا همیشه عاشقانه...

یاد من باش...یاد من باش...

جای من رو خالی کن...

اگه خورشید در اومد...

اگه جادوی سیاهی بی اثر شد...

یادِ من باش...

جای من رو خالی کن...

اگه غصه سر اومد...

اگه قاصدک دوباره خوش خبرشد ...

یاد من باش...

  یاد من باش...یاد من باش...

یغما گلرویی