خاک نشین ره میخانه ام
خانه خراب دل دیوانه ام

زان که به میخانه به جز یار نیست
کشمکش صفحه و زنّار نیست

هرچه در آنجاست بُوَد در خروش
جام مِی و مِی زده و مِی فروش

حسرت بگذشته و آینده نیست
جز به ره عشق کسی بنده نیست

ای که به دام تو اسیرم اسیر
لذت دیوانگی از من مگیر

بنده عشقم کن و نامم بده
خاک رهم ساز و مقامم بده


هما میرافشار