من خود دلـم از مهر تو لرزید ، و گر نه

تیرم به خطا می رود اما به هدر ، نه !

دل خون شدۀ وصلم و لب های تو سرخ است

سرخ است ولی سرخ تر از خون جگر ، نه

با هرکـــه توانسته کنار آمده دنیا

با اهل هنر ؟ آری ! با اهل نظر  ؟ نه !

بد خلقــم و بد عهد زبانبازم و مغـــرور

پشت سر من حرف زیاد است مگر نه ؟

یک بار به من قرعه عاشق شدن افتاد

یک بار دگر ، بار دگر ، بار دگر ... نــــه !

فاضل نظری