زندگی ، ای زندگی !

عنکبوت سیری را می مانی

            که به یمن عادت دیرینه

                        پروانه های بی دلیل را

                                    در نور وسوسه تور می کنی

زین روست به یقین

            که آسمان و زمین

                        از غبار رنگ این همه بال ، رنگین است

و

چه غمی دارد

            معصومیت این همه رنج نا هم آهنگ !

حسین پناهی

" وقتی پروانۀ عشق در تاری بیافتد

                    که عنکبوتش سیر باشد ،

                                   تازه قصۀ زندگی آغاز شده است ؛

                                                                  زیرا نه می تواند پرواز کند و نه بمیرد ... "