ای دل تو که مستی - چه بنوشی چه ننوشی-
                        با هر می نا پخته نبینم که بجوشی

این منزل دلباز نه دزدی ست نه غصبی
                        میراث رسیده ست به ما خانه به دوشی

دلسردم و بیزار از این گرمی بازار
                        غمهای دم دستی و دلهای فروشی

رفته ست ز یاد آن همه فریاد و نمانده ست
                        جز چند اذان چند اذان در گوشی

نه کفر ابوجهل و نه ایمان ابوذر
                        ماییم و میانمایگی عصر خموشی

ما شاعرکان قافیه بافیم و زبان باز
                        در ما ندمیده ست نه دیوی نه سروشی

محمدمهدی سیار