شبی از شبهای پاییزی ست
            از آن همدرد و با من مهربان شبهای اشک آور
                                     ملول و خسته دل گریان و طولانی

شبی که در گمانم من که آیا بر شبم گرید ، چنین همدرد
                                     و یا بر بامدادم گرید ، از من نیز پنهانی

من این می گویم و دنباله دارد شب
                          خموش و مهربان با من
               به کردار پرستاری سیه پوش پیشاپیش ،‌
                                                         دل برکنده از بیمار

 نشسته در کنارم ، اشک بارد شب
            من اینها گویم و دنباله دارد شب ...

مهدی اخوان ثالث