حیف است حیف دست تو و دست های من

باید قبول کـــرد کــــــه رفتـــی ... خـدای من

رفتم که پشت خاطره هایم کفن شوم

تا سایه ای چـــه دور بماند به جای من

بعد از تو آه حال غزل هیچ خوب نیست

بعـــد از تـــو آه  آه نمــانده بـــــرای من

یادش به خیر ! پشت مرا ناگهان شکست

آن دوستی کـه خواست بمیرد برای من

حالا شب عروسی تان مست میکنم

تا بهتتان بگیرد از خنده هــــای من

آقا مبارک است ، چــه داماد خوشگلـی! 

خانم مبارک است به طعنه ؟ نه وای من

این خانه از همیشه خراب است تا هنوز

این سرنوشت بـــــود نوشتند پـای من ؟

سیگار را دوباره سروتــــه ، دوباره ... اَه

تلخش رسید تا طعم ِ چشمهای من

از کوچه های کاشان تا پشت باغ فین

یک مرد دفن شد کــم کــم انتهای من

مهدی فرجی