تحمل کن عزیز دل شکسته
            تحمل کن به پای شمع خاموش
                                    تحمل کن کنار گریۀ من
                                                به یاد دلخوشی های فراموش

جهان کوچک من از تو زیباست
            هنوز از عطر لبخند تو سرمست
                        واسه تکرار اسم ساده تو ست
                                    صدایی از منه عاشق اگر هست


منو نسپار به فصل رفتۀ عشق
            نذار کم شم من از آیندۀ تو
                        به من فرصت بده گم شم دوباره
                                                توی آغوش بخشایندۀ تو

به من فرصت بده برگردم از من
            به تو برگردم و یار تو باشم
                        به من فرصت بده باز از سر نو
                                         دچار تو گرفتار تو باشم

نذار از رفتنت ویرون شه جانم
            نذار از خود به خاکستر بریزم
                        کنار من که وا میپاشم از هم
                                    تحمل کن، تحمل کن عزیزم

به من فرصت بده رنگین کمون شم
                        از آغوش تو تا معراج پرواز
                                    حدیث تازه عشق توام من
                                                به پایانم نبر از نو بیآغاز

ایرج جنتی عطایی