به پای خویش نخواهم که پای دار بیایم

                                     مگر که صبر کنی با خودم کنار بیایم

به من به دیده ی یک شمع نیم سوخته منگر

                                     به این امید که شاید شبی به کار بیایم

عنان ریشه ی خود را به بادها نسپردم

                                     به خود اجازه ندادم ضعیف ، بار بیایم

مرا نسیم بنام : ای گل شکفته ! که باید

                                     به پیشواز تو با نام مستعار بیایم

چگونه چون غزلی در صحیفه ی تو بگنجم؟

                                     چگونه گوشه ی کاغذ به اختصار بیایم؟

سید مهدی موسوی