کودکی هایم اتاقی ساده بود
                        قصه ای ، دورِ اجاقی ساده بود

شب که می شد نقشها جان می گرفت
                        روی سقف ما که طاقی ساده بود

می شدم پروانه ، خوابم می پرید
                        خوابهایم اتفاقی ساده بود

زندگی دستی پر از پوچی نبود
                        بازی ما جفت و طاقی ساده بود

قهر می کردم به شوق آشتی
                        عشق هایم اشتیاقی ساده بود

ساده بودن عادتی مشکل نبود
                        سختی نان بود و باقی ساده بود

قیصر امین پور