تو از آینده می گفتی
من با بند بندِ وجودم
برای صورتت شعر می گفتم
تو از اظطراب فرداها می گفتی
و من به شعر لبانت رسیدم
لبانم لبانت را نواخت
معجزه ای شکل گرفت
و آینده آرام گرفت
سارای
|
بسم الله الرحمن الرحیم
جهان را به عـشـق کسی آفریده اند چون من که آفریده ام از عشق جهـــانی بـــرای تـــــو . . . حسین پناهی دیگر صفحات
فهرست شاعران وبگاه
آرشیو مطالب
برچسب ها
پاییز |
گل |
پنجره |
شعر |
لبخند |
ستاره |
دیدار |
خیال |
مرگ |
زمستان |
دریا |
جمعه |
دلتنگی |
بهار |
آسمان |
خنده |
لب |
دست |
درخت |
زندگی |
عشق |
نگاه |
گریه |
رفتن |
شب |
غروب |
پرنده |
نفس |
عاشق |
بغض |
بانو |
بوسه |
تنها |
باد |
خواب |
مو |
باران |
دوست داشتن |
چشم |
ماه |
قلب |
ابی |
زن |
دل |
داریوش |
آغوش |
تنهایی |
اشک |
سیاوش قمیشی |
خورشید | آمار بازدید وبگاه
بازدید امروز : بازدید دیروز : بازدید این ماه : بازدید ماه قبل : بازدید کل : تعداد کل مطالب : بیشترین بازدید : 7030 عزیز در تاریخ : 18 اردیبهشت 1395 آخرین بروز رسانی : آخرین بازدید : |