کم حوصله ام
مثل گلی ، اول پاییز
قصری که مقارن شده با حمله ی چنگیز
بر شاخه ی تنهایی من ،
چند پرنده ...
دلگرم به ذکر غزلی رشک برانگیز
من شاید
دیواره ی یک غار قدیمی
آزرده ام از آدم ها
مثل تو ،
من نیز ...
از لای لبم ،
سر زده یک شاخه ی
گیلاس
از لاله
ی گوش ات غزلی تازه بیاویز !
علیرضا بدیع