منم و شاخه غمی که تو دلم جوونه کرده

منو یاد خوبی تـــو که دلُ دیوونه کرده

منو رنگ مخمل شب ، منو برق صد ستاره

که تو عمق تیرگی ها ، باز تو رو یادم میاره

نباشی تو خاطر من ، مثل اینکه زندگی نیست

مثل اینکه رنگ دریا ، آبی همیشگی نیست

یاد من اگرچه نیستی ، تو رو با خودم میدونم

چشم به راه مهربونی ، تا ته دنیا میمونم

روی شیشه می نویسم دیگه به امید دیدار

موندنی ترین مسافر تا ابد خدانگهدار