وقتی دلم به سمت تو مایل نمی‌شود

                باید بگویم اسم دلم ، دل نمی‌شود

دیوانه‌ام بخوان که به عقلم نیاورند

                دیوانه‌ی تو است که عاقل نمی‌شود

تکلیف پای عابران چیست ؟ آیه‌ای

                از آسمان فاصله نازل نمی‌شود

خط می‌زنم غبار هوا را که بنگرم

                آیا کسی زِ پنجره داخل نمی‌شود؟

می‌خواستم رها شوم از عاشقانه‌ها

                دیدم که در نگاه تو حاصل نمی‌شود

تا نیستی تمام غزل‌ها معلّق اند

                این شعر مدتی‌ست که کامل نمی‌شود

نجمه زارع

فضای خانه که از خنده های ما گرم است

                        چه عاشقانه نفس می کشم ! هوا گرم است

دوباره  دیده امت ، زل بزن به چشمانی

                        که از حرارت "من دیده ام تو را" گرم است

بگو دو مرتبه این را که : دوستت دارم

                        دلم هنوز به این جملۀ شما گرم است

بیا نگاه کنیم عشق را ... نترس ! خدا

                        هزار مشغله دارد ، سر خدا گرم است

من و تو اهل بهشتیم اگر چه می گویند

                        جهنم از هیجانات ما دو تا گرم است

به من نگاه کنی ، شعر تازه می گویم

                        که در نگاه تو بازار شعرها گرم است

نجمه زارع

نوشته‌ام به دلِ شعرهای غیرمجاز

                        که دوست دارمت ای آشِنای غیرمجاز

هوا بد است ، بِکِش شیشه‌ی حسادت را

                        که دور باشد از این‌جا هوای غیرمجاز

به کوچه پا نگذاریم تا نفرمایند :

                        جدا شوند ز هم این دو تای غیرمجاز

دل است ، من به تو تجویز می‌کنم دیگر

                        مباد پُک بزنی بر دوای غیر مجاز

ترا نگاه کنم هرچه روز تعطیل است

                        مرا ببر به همین سینمای غیرمجاز

تو صحنه‌های رمانتیک و جمله‌های قشنگ

                        که حفظ کرده‌ای از فیلم‌های غیرمجاز

زبان به کام بگیر و شبیه مردم باش

                        مباد دم بزنی از خدای غیرمجاز

نجمه زارع

صدای پچ‌پچ غم … خواب من به هم خورده است
                        دو ساعت است که اعصاب من به هم خورده است

صدای پچ‌پچ غم … هیس ! هیس ! ساکت باش
                        سکوت ، در دل بی‌تاب من به هم خورده است

تو قاب عکس مرا دیده‌ای ، نمی‌دانی
                        نشاط چهره‌ی در قاب من به هم خورده است

غم تو را نسرودم و گر نه می‌دیدی
                        که وزن ، در غزل ناب من به هم خورده است

هجای چشم تو را وزن‌ها نمی‌فهمند
                        دو ساعت است که اعصاب من به هم خورده است

نجمه زارع

خود را اگرچه سخت نگه داری از گناه

                        گاهی شرایطی است که ناچاری از گناه

هر لحظه ممکن است که با برق یک نگاه

                        بر دوش تو نهاده شود باری از گناه

گفتم:  گناه کردم اگر عاشقت شدم ...

                        گفتی تو هم چه ذهنیتی داری از گناه !

سخت است این که دل بکنم از تو ، از خودم

                        از این نفس کشیدن اجباری ، از گناه

بالا گرفته ام سرِ خود را اگرچه عشق

                        یک عمر ریخت بر سرم آواری از گناه

دارند پیله های دلم درد می کشند

                        باید دوباره زاده شوم عاری از گناه

نجمه زارع

خبر به دورترین نقطه ی جهان برسد

نخواست او به من خسته بی گمان برسد

شکنجه بیشتر از این ؟ که پیش چشم خودت

کسی که سهم تو باشد به دیگران برسد

چه می کنی ؟ اگر او را که خواستی یک عمر

به راحتی کسی از راه ناگهان برسد،...

رها کنی برود از دلت جدا باشد

به آن که دوست تَرَش داشته به آن برسد

رها کنی بروند و دو تا پرنده شوند

خبر به دورترین نقطه ی جهان برسد

گلایه ای نکنی بغض خویش را بخوری

که هق هق تو مبادا به گوششان برسد

خدا کند که... نه!  نفرین نمی کنم ، نکند

به او که عاشق او بوده ام زیان برسد

خدا کند فقط این عشق از سرم برود

خدا کند که فقط زود آن زمان برسد

نجمه زارع