در ظلمات مانده بودم

بوی تو پیچید در دلم
            روشن شد همه جا
                                    تو را دیدم
           

بوی تو رفت و رفت
            محبوبه شب ام

                        کاش در ظلمات مانده بودم

شهاب مقربین

گاهی باید از خانه گریخت

            به کوچه ، خیابان ، پارک

                                    و در خود فرو رفت

گاهی باید از خود گریخت

            به جاده‌های مه‌آلود ،

                        خانه‌های موهوم ،

                                                خیال او ؛

           
که تو را از خود کرده‌است

            که تو را  بی خود کرده‌است

گاهی باید از او گریخت ! 

                            به کجا ؟؟؟

 

شهاب مقربین

هر از گاهی می‌خندیم

            گاهی هم گریه می‌كنیم

زیر ستارگانی

            كه به ما هیچ نمی‌گویند

شهاب مقربین . کسی به در کوبید