تو ماه را

           بیشتر از همه دوست می‌داشتی

و حالا

    ماه هر شب

                تو را به یاد من می‌آورد

                                    می‌خواهم فراموشت كنم

اما این ماه

             با هیچ دستمالی

                              از پنجره ها پاک نمی‌شود  ...

رسول یونان

خیلی وﻗﺘﻪ دﻳﮕﻪ ﺑﺎرون نزده

‫            رﻧﮓ ﻋﺸﻖ ﺑﻪ اﻳﻦ ﺧﻴﺎﺑﻮن ﻧﺰده

‫                        خیلی وﻗﺘﻪ اﺑﺮی ﭘﺮﭘﺮ ﻧﺸﺪه

                                    دل آﺳﻤﻮن ﺳﺒﻜﺘﺮ ﻧﺸﺪه

ﻣﻪ ﺳﺮد رو ﺗﻦ ﭘﻨﺠﺮه ﻫﺎ

            مثل ﺑﻐﺾ ﺗﻮی ﺳﻴﻨۀ ﻣﻨﻪ

                         اﺑﺮ ﭼﺸﻤﺎم ﭘﺮ اﺷﻜﻪ ، ای ﺧﺪا

‫                                               وﻗﺘﺸﻪ دوﺑﺎره ﺑﺎرون ﺑﺰﻧﻪ

‫خیلی وﻗﺘﻪ ﻛﻪ دﻟﻢ ﺑﺮای ﺗﻮ ﺗﻨﮓ ﺷﺪه

‫                        ﻗﻠﺒﻢ از دوری ﺗﻮ ﺑﺪﺟﻮری دﻟﺘﻨﮓ ﺷﺪه

                                     خیلی وﻗﺘﻪ ﻛﻪ دﻟﻢ ﺑﺮای ﺗﻮ ﺗﻨﮓ ﺷﺪه

‫                                               ﻗﻠﺒﻢ از دوری ﺗﻮ ﺑﺪﺟﻮری دﻟﺘﻨﮓ ﺷﺪه

‫

ﺑﻌﺪ ﺗﻮ ﻫﻴﭻ ﭼﻴﺰی دوﺳﺖ داشتنی ﻧﻴﺴﺖ

‫                        ﻛﻮه ﻏﺼﻪ از دﻟﻢ رفتنی ﻧﻴﺴﺖ

‫

 ﺣﺮف ﻋﺸﻖ ﺗﻮ رو ﻣﻦ ﺑﺎ کی ﺑﮕﻢ ؟

                        ‫ ﻫﻤﻪ ﺣﺮﻓﺎ ﻛﻪ آﺧﻪ گفتنی ﻧﻴﺴﺖ

خیلی وﻗﺘﻪ ﻛﻪ دﻟﻢ ﺑﺮای ﺗﻮ ﺗﻨﮓ ﺷﺪه

‫                        ﻗﻠﺒﻢ از دوری ﺗﻮ ﺑﺪﺟﻮری دﻟﺘﻨﮓ ﺷﺪه

‫                                    خیلی وﻗﺘﻪ ﻛﻪ دﻟﻢ ﺑﺮای ﺗﻮ ﺗﻨﮓ ﺷﺪه

‫                                                ﻗﻠﺒﻢ از دوری ﺗﻮ ﺑﺪﺟﻮری دﻟﺘﻨﮓ ﺷﺪه

‫

 پاﻛﺴﻴﻤﺎ زکی ﭘﻮر

درد یک پنجره را پنجره ها می فهمند 

معنی کور شدن را گره ها می فهمند

سخت بالا بروی ، ساده بیایی پایین 

قصه تلخ مرا سُرسُره ها می فهمند

یک نگاهت به من آموخت که در حرف زدن

چشم ها بیشتر از حنجره ها می فهمند

آنچه از رفتنت آمد به سرم را فردا

مردم از خواندن این تذکره ها می فهمند

نه نفهمید کسی منزلت شمس مرا

قرن ها بعد در آن کنگره ها می فهمند

کاظم بهمنی