تو نبودی وقتی رو سقف شبم دست هیچکسی چراغی نگرفت
وقتی هیچکسی به غیر از بی کسی بعد تو از من سراغی نگرفت

تو ندیدی وقتی چترت رو سر هرکی وا شد سیل بارون می شدم
تو قدم که می زدی هرجای شهر من زمین اون خیابون می شدم

عشق یعنی صد سال دیگه ام بهش حسی که داری توی دلت جوونه
عشق یعنی همه بفهمن برای اون چه کردی ولی خودش ندونه

عشق یعنی صد سال دیگه ام بهش حسی که داری توی دلت جوونه
عشق یعنی همه بفهمن برای اون چه کردی ولی خودش ندونه

تـــو نمیتونی بفهمی حالمو ، به جنون بد دارم عادت می کنم 
من به هر کسی که می بینه تو رو با همه جونم حسادت می کنم

عشق یعنی صد سال دیگه ام بهش حسی که داری توی دلت جوونه
عشق یعنی همه بفهمن برای اون چه کردی ولی خودش ندونه

عشق یعنی صد سال دیگه ام بهش حسی که داری توی دلت جوونه
عشق یعنی همه بفهمن برای اون چه کردی ولی خودش ندونه

نور

مهم‌تر از چراغ است

شعر

مهم‌تر از دفتر است

و بوسه 

مهم‌تر از لب است

شعرهای من برای تـــو اما

با ارزش‌ترند از هر دوی ما

این شعرها

تنها مدارکی هستند

که به مردم اثبات می کنند

تـــو چقدر زیبا بوده ای

من چقدر مجنون  ...

نزار قبانی

از من خسته شده ای !

می‌دانم ...

اما کمی صبر کن

       همه چیز به پایان خواهد رسید

به پایان خواهد رسید این روشنایی

مرگ خواهد آمد

و چراغ‌ها را خاموش خواهد کرد ...

 رسول یونان

فروغ فرخزاد