زمانه یک سر سوزن اگر که غیرت داشت

تـــو سهم من شده بودی و عشق حرمت داشت

همیشه بی تو جهان لحظه لحظه اش غم بود

اگرچه از تو چه پنهان ، غم تو لذت داشت

جهان به شیوه ی دلخواه من نمی چرخید

و صبح صادق من غربت هدایت داشت

تو هم شبیه زمانه ، مرا زمین زده ای

نمی شود که به این رسم زشت عادت داشت

نخواستی که بفهمی دل ش ک س ت ه ی من 

فقط نیاز به یک ذره استراحت داشت

برو به عاقبت این قضیه فکر نکن

برو کنار کسی که به تو محبت داشت

و شک نکن که تو را در بهشت می بینم

اگر حیات پس از مرگ واقعیت داشت

امید صباغ نو