زمانه یک سر سوزن اگر که غیرت داشت

تـــو سهم من شده بودی و عشق حرمت داشت

همیشه بی تو جهان لحظه لحظه اش غم بود

اگرچه از تو چه پنهان ، غم تو لذت داشت

جهان به شیوه ی دلخواه من نمی چرخید

و صبح صادق من غربت هدایت داشت

تو هم شبیه زمانه ، مرا زمین زده ای

نمی شود که به این رسم زشت عادت داشت

نخواستی که بفهمی دل ش ک س ت ه ی من 

فقط نیاز به یک ذره استراحت داشت

برو به عاقبت این قضیه فکر نکن

برو کنار کسی که به تو محبت داشت

و شک نکن که تو را در بهشت می بینم

اگر حیات پس از مرگ واقعیت داشت

امید صباغ نو

تنهایی

جائی ست که می فهمی

هیچ کس

مسئول دل شکسته ات نیست  !



پرویز صادقی