چقدر دوست داشتن تو خوب است

دوست داشتن تو 

ماهی قرمز هیچ سفره هفت سینی نیست

دوست داشتن تو

            عین ساعت تحویل سال است

                                     همیشه منتظرش مانده ایم

دوست داشتن تو 

            عیدی اول فروردین است

کاش همیشه عید بود

            کاش همیشه تو را عیدی می گرفتم

تو را دوست دارم

زمین از چرخیدن می ماند

و خورشید فراموش می کند که باید غروب کند

تو را دوست دارم

سیب ها همه ی فصل ها

             به شکوفه می نشینند

                        چلچله ها کوچ نمی کنند

وقتی تو را دوست دارم

            دختر کوچک آسمانم هنوز

فخری برزنده

عاشق تو که شدم

            از خیلی چیزها گذشتم

مثلا می دانستم لب هایم

                        بوسه را به گور می برند

دست هایم

گرفتن دست هایت را به گور می برند

چشم هایم

تماشای تو را به گور می برند

آخ که دلم غش می رود

            برای گوری که با عشق تو ساخته ام

کاظم خوشخو 

هیچ می دانی عکس هایی که

                 از خودت می فرستی برایم ، 

                                 پر استرس ترین اتفاق زندگی منند !؟

عکس هایی که 

            یکی پس از دیگری 

                        در حافظه ی گوشی سیو می کنم 

                                                بی آنکه درست نگاهشان کنم ...

حتی در خاطرم نمانده 

            که توی آن عکس برفی

                        شال گردن انداخته بودی یا نه  ...

یا توی آن عکس ظهرِ تابستانی ات 

            عینک دودی به چشم داشتی یا نداشتی   ...

فقط به طرز احمقانه ای 

          خودم را عذاب می دهم که :

حالا که «من» این عکس ها را نینداخته ام ،

نکند عکاس ، «او» باشد !؟

نفیسه سادات موسوی

از تمام قطارهای جهان

             جا می مانم من انگار ...

برای همین

به این ایستگاه متروک آمده ام

            که تکرار کنم گریه های پشتِ رفتنت را ...

کامران رسول زاده

مرد اگر بودم

نبودنت را غروب های زمستان

در قهوه خانه ی دوری ، سیگار می کشیدم

نبودنت دود می شد

و می نشست روی بخار شیشه های قهوه خانه

بعد تکیه می دادم به صندلی

چشمهایم را می بستم و انگشتانم را

 دور استکان کمر باریک چای داغ حلقه می کردم تا بیشتر از یادم بروی 

نامرد اگر بودم

نبودنت را تا حالا باید فراموش کرده باشم

مرد نیستم اما ، نامرد هم نیستم

زنم و ...

نبودنت ، پیرهنم شده است !

رویا شاه حسین زاده

آغوش تو چقدر می آید به قامتم

در آن به قدر پیرهن خویش راحتم

می پوشمت که سخت برازنده ی منی

امشب به شب نشینی خورشید دعوتم

خوشوقتی صدای تو از دیدن من است

من هم از آشنایی تان با سعادتم !

با خود تو را به اوج ، به معراج می برم

امشب اگر به خاک بریزد خجالتم

بازار شام کن شب مان را به موی خود

بگذار دیدنی بشود با تو خلوتم

بر شانه ام گذار سرانگشت برف را

کوهم ولی تمام شده استقامتم

من سیرتم همان که تو می خواستی شده

لب تر کنی عوض شود این بار صورتم !

جنگیدم و به گنج تو فرمانروا شدم

این است از تمامی دنیا غنیمتم

با من بمان که نوبت پیروزی من است

چیزی نمانده است به پایان فرصتم

علیرضا بدیع

بخواهم از تو به هر دلیلی دور شوم ،

             حتما سه کار را پیش از سفر انجام می دهم. 

قلبم را پیشِ تو می گذارم

مبدا چشم هایم را

             مرکزِ مردمک های تو نشانه میکنم .

تا آنجایی که جا دارد ،

             معطل می کنم تا دیر به فرودگاه برسم. 

سید محمد مرکبیان