قبل از هر چیز برایت آرزو میکنم که عاشق شوی ،

و اگر هستی ، کسی هم به تو عشق بورزد ،

و اگر اینگونه نیست ، تنهایی ات کوتاه باشد ،

و پس از تنهایی ات ، نفرت از کسی نیابی .

آرزومندم که اینگونه پیش نیاید ...

اما اگر پیش آمد ، بدانی چگونه به دور از ناامیدی زندگی کنی .

ویکتور هوگو

بانوی موسیقی و گل ، شاپری رنگین کمون 

به قامت خیال من ململ مهتاب بپوشون   

بزار نسیم در به در گلبرگُ از یاد ببره   

برداره بوی تنتُ ، هرجا که می خواد ببره   

دست رو تن غروب بکش که از تو گلبارون بشه   

بزار که از حضور تو لحظه ترانه خوون بشه 

همسایه خدا می شم  مجاور شکفتنت 

خورشیدُ باور می کنم نزدیک رفتار تنت 

قطره ام از تو من ولی در گیر دریا شدنم   

دچار سحر عشق تو در حال زیبا شدنم 

بانوی موسیقی و گل ، اسطوره عاشق شدن   

تا من دوباره من بشم ، دوباره لبخندی بزن   

لبخنده ی  تو جانمو ، مغلوب رویا می کنه 

انگار جهان وامیسته و ما رو تماشا می کنه

بانوی موسیقی و گل ... 

بانوی موسیقی و گل ، تندیس شاعرانگی

نوازشم کن و ببر منو به جاودانگی 

شب از نگاهت آینه رو پر از ستاره می کنه 

برهنه می شه از خودش به من اشاره می کنه 

بانوی موسیقی و گل ...

ایرج جنتی عطایی

بالشم پر در آورده برای موهایت !

خوابی که بغلم کرده ،

بوی تو را دارد !

رویایت

تا چند خواب آن‌طرفتر را

دیوانه کرده !

بغلی کرده‌ای مرا !

رویایم را خیس می‌کنم  ...

جلیل صفربیگی

اگه تو خواب و بیداری گرفتار یه کابوسم

اگه پروانه ام اما دارم تو پیله می پوسم

اگه بی تاب خورشیدم ، ولی محکوم فانوسم

نترس از داغی لبهام ، فقط دستاتو میبوسم

فقط دستاتو میبوسم همین یعنی همه دنیا

همین یعنی سفر کردن ، از اینجا تا خود رویا

همین یعنی که گهگاهی ، بشه نزدیک عطرت بود

همین یعنی که این برکه ، شده همسایه با دریا

بزار که معبد دستات به دستم بوسه بارون شه

بزار دشواری احیا کنارت سهل و آسون شه

بزار از این وره مرزه نگات محو تماشات شم

می خوام تا عکس من بازم ،تو چشمای تو پنهون شه

اگه دلگیر و بغض آور شبیه زنگ ناقوصم

اگه حتی توی خونم یه زنجیری یه محبوسم

اگه از هرکسی جز تو دیگه مایوسه مایوسم

نترس از ما شدن با من فقط دستاتو می بوسم

یغما گلرویی

این چیست که چون دلهره افتاده به جانم

حال همه خوب است ، من اما نگرانم

در فکر تو بستم چمدان را و همین فکر

مثل خوره افتاده به جانم که بمانم

چیزی که میان من و تو نیست غریبی ست

صد بار تو را دیده ام ای غم به گمانم ؟!

انگار که یک کوه سفر کرده از این دشت

اینقدر که خالی شده بعد از تو جهانم

از سایه سنگین تو من کمترم آیا ...؟!

بگذار به دنبال تو خود را بکشانم

ای عشق ...! مرا بیشتر از پیش بمیران

آنقدر که تا دیدن او زنده بمانم

فاضل نظری

به تو که میرسم

و بوسه هایت را ردیف می کنی

قافیه دلم را می بازم

چشمانِ تو شاعرم می کند

تو خلقِ دوباره ی شعری

نه نیمایی ، نه سپید

آوازی که ردیف نمی شناسد

و نُت ها را سر در گم می کند

تومثلِ برفی

آرام و باشکوه

و نفسهایت نسیمی که

هر زمستانی را بهار می کند

شانه هایت را برای فرداها دوست دارم

سارای

می دونی دل اسیره ، اسیره تا بمیره

می دونی بدون تو ، دلم آروم نگیره

می دونی دلتنگ تو ، نموده آهنگ تو

ولی بیهوده جوید ، بسی بیهوده پوید

به من بگو بی وفا حالا یار که هستی

خزان عمرم رسید نو بهار که هستی

می خوام برم دور دورا دلم طاقت نداره

دست غم تو داره روزامو می شماره

می دونی دل اسیره ، اسیره تا بمیره

می دونی بدون تو ، دلم آروم نگیره

می دونی دلتنگ تو ، نموده آهنگ تو

ولی بیهوده جوید ، بسی بیهوده پوید

به من بگو بی وفا حالا یار که هستی

خزان عمرم رسید نو بهار که هستی

می خوام برم دور دورا دلم طاقت نداره

دست غم تو داره روزامو می شماره

می دونی دل اسیره ، اسیره تا بمیره

می دونی بدون تو ، دلم آروم نگیره

می دونی دلتنگ تو ، نموده آهنگ تو

ولی بیهوده جوید ، بسی بیهوده پوید

فرامرز اصلانی