گفتند :
چه سان است عشق تــو ؛
تویی که پیکرت برف است وُ
اویی که چشمش آفتاب ؟
گفتم :
عشق من
آب شدن در پیشگاه اوست ؛
پیوسته ، پی در پی ، بی پایان ...
کژال ابراهیم خدر | ترجمه
بابک زمانی
جایی برای شعر ...
شعری برای تـــو ...
آدم برفی گفت : من تنهاترین نوع آدمم دقت کردی همه ما مرد هستیم ؟
هیچ زنی حاضر نشد در انتظار معشوق در گوشه ی حیاطی چشم به
راه بماند
حتی زنی بی جان ... از جنس برف ...
حتی فقط برای چند روز حتی ساعاتی تا طلوع خورشید فردا ...!
فهیمه اشرفی
سپیدی موهایم را سر سری نگیر
اینجا خیلی وقت است که برف نباریده
میلاد تهرانی
همین که یک نفر از دور ، لباسش رنگ تو باشه همین که تو مسیر من ، یه گلفروشی پیدا شه
بازم یاد تو می افـــــــتم همین که عصر یک جمعه ، آدم تو خونه تنها شه همین که یک نفر اسمش شبیه اسم تو باشه بازم یاد تو می افـــــــتم با آهنگی که دوست داشتی ، تموم کافه ها بازن تموم شهر همدستن ، منو یاد تو بندازن
تو نیستی سرد و یخ بندون ، تموم فصلا پاییزه گذشتن از تو واسه من ، گذشتن از همه چیزه
همین که عکس تنهایی کنار دریا میگیرم بدون شب بخیر تو به خواب گریه ها میرم
بازم یاد تو می افـــــــتم
با هر بارون با هر برفی ، که میشینه رو این کاجا میرم هرجایی تو این شهر ، میرم هرجایی تو دنیا
بازم یاد تو می افـــــــتم
یه وقتایی همه چی هست ، ولی اونی که باید نیست دوبار ترکم کن ، مردن به این آسونیا هم نیست زهره زمانی
|
 جهان را به عـشـق کسی آفریده اند چون من که آفریده ام از عشق جهـــانی بـــرای تـــــو . . . حسین پناهی |
