رد شو از خاطره ی من واسه ما دوری نیازه
شاید این فاصله در ما حس تازه ای بسازه

واسه نزدیک تو بودن رفتن آخرین قراره
شاید این دوری یه جایی ما رو یاد هم بیاره

اگه مقصدی نداری به خودت دوباره برگرد
خیلی از فاصله ها رو با سفر نمی شه پُر کرد

به شبای غربت من پای تنهایی رو وا کن
تو خود منی عزیزم منو از خودم جدا کن

بذار از نبودن ما قلب این خونه بریزه
این برای هر دوی ما آخرین راه گریزه

سرنوشت رفتن ما از شروع جاده پیداست
کم نکن فاصله مونو این تموم هستی ماست

روزبه بمانی

من از تو راه برگشتی ندارم
             تو از من نبض دنیامو گرفتی

                        تمام جاده ها رو دوره كردم
                                     تو قبلا رد پاهامو گرفتی

من از تو راه برگشتی ندارم
             به سمت تو سرازیرم همیشه

                        تو می دونی اگه از من جداشی
                                     منم كه سمت تو میرم همیشه

مسیر جاده بازه روبم اما
             برای دل بریدن از تو دیره

                        كسی كه رفتنو باور نداره
                                     اگه مرد سفر باشه نمیره

من از تو راه برگشتی ندارم
             به سمت تو سرازیرم همیشه

                        تو می دونی اگه از من جداشی
                                     منم كه سمت تو میرم همیشه

خودم گفتم یه راه رفتنی هست
                   خودم گفتم ولی باور نكردم

                            دارم می رم كه تو فكرم بمونی
                                                 دارم میرم دعا كن برنگردم

روزبه بمانی

این سکوت ُ این هوا  ُ این اتاق
             شب به شب به خاطرم میاردت
                        توی این خونه هنوزم یه نفر
                                     نمیخواد باور کنه نداردت 

نمیخواد باور کنه تو این اتاق
             دیگه ما با هم نفس نمیکشیم
                        زیر لب یه عمره میگه با خودش
                                     ما که از همدیگه دست نمیکشیم 

به هوای روز برگشتن تو
             سر هر راهی نشونه میکشه
                        با تمام جاده های رو زمین
                                     رد پاتو سمت خونه میکشه 

من دارم هر روزمو بدون تو
             با تب یه خاطره سر میکنم
                        با خودم به جای تو حرف میزنم
                                     خودمو جای تو باور میکنم 

توی این خونه به غیر از تو کسی
               دلشو با من یکی نمیکنه
                        من یه دیوونم که جز خیال تو
                                     کسی با من زندگی نمیکنه 

تو سکوت بی هوای این اتاق
             شب به شب به خاطرم میارمت
                               خودمم باور نمیکنم ولی
                                         دیگه باورم شده ندارمت

روزبه بمانی

فقط چند لحظه کنارم بشین
             یه رویای کوتاه تنها همین
                        ته آرزوهای من این شده
                                     ته آرزوهای ما رو ببین

فقط چند لحظه کنارم بشین
             فقط چند لحظه به من گوش کن
                        هر احساسیو غیرِ من تو جهان
                                     واسه چند لحظه فراموش کن

برای همین چند لحظه ی عمر
             همه سهمِ دنیامو از من بگیر
                        فقط این یه رویا رو با من بساز
                                     همه آرزوهامو از من بگیر

نگاه کن فقط با نگاه کردنت
             منو تو چه رویایی انداختی
                        به هر چی ندارم ازت راضی­ام
                                     تو این زندگی رو برام ساختی

به من فرصت هم زبونی بده
             به من که یه عمره بهت باختم
                        واسه چند لحظه خرابش نکن
                                    بتی رو که یک عمر ازت ساختم

فقط چند لحظه به من فکر کن
            نگو لحظه چی رو عوض می کنه
                        همین چند لحظه برای یه عمر
                                     همه زندگیمو عوض می کنه

روزبه بمانی

منو درگیر خودت کن تا جهانم زیرو رو شه

تا سکوت هر شب من با هجومت رو برو شه

بی هوا بدون مقصد سمت طوفان تو می رم

منو درگیر خودت کن تا که آرامش بگیرم

با خیال تو هنوزم مثل هر روز و همیشه

هر شب حافظۀ من پر تصویر تو می شه

با من غریبگی نکن با من که درگیر تو ام

چشماتو از من بر ندار من مات تصویر تو ام

تو همین جایی همیشه با تو شب شکل یه رویاست

آخـریـن نـقـطـۀ دنـیـا تـو جـهـان من هـمـین جـاسـت

تو همین جایی و هر روز من به تنهایی دچارم

منو نزدیک خودم کن تا تو رو یادم بیارم

با خیال تو هنوزم مثل هر روز و همیشه

هر شب حافظۀ من پر تصویر تو می شه

با من غریبگی نکن با من که درگیر تو ام

چشماتو از من بر ندار من مات تصویر تو ام

با من غریبگی نکن با من که درگیر تو ام

چشماتو از من بر ندار من مات تصویر تو ام

روزبه بمانی

من این جوری نمی تونم
            یه سدّی بین قلب ماست
                        تو باید غرق شی در من
                                    بفهمی کی دلش دریاست

من این جوری نمی تونم
            تو پای من نمی شینی
                        تو رو اونقدر بخشیدم
                                    بزرگیمو نمی بینی

همیشه مقصدم بودی
            کجا با تو سفر کردم
                        چقدر تنها برم دریا
                                    چقدر تنهایی برگردم

من این جوری دلم خوش نیست
                        شبم با ترس هم مرزه
                                    بهشتم اونورش باشه
                                                به این برزخ نمی ارزه

من این جوری نمی تونم
            تو این جایی و من تنهام
                        دارم می میرم از بس که
                                    نگفتم چی ازت می خوام

روزبه بمانی

مثل یک کابوس ما را به رویا می بری
پشت ردت تا کجا ما را به هر جا می بری

باز هم دعوت به طوفان کن مرا اما بدان
من دلم دریاست ، دریا را به دریا می بری

من شبیه یوسفم راه سقوطم چاه نیست
چون بیندازی مرا در چاه بالا می بری

دل خوشم گر دل به غیر از من به هرکس باختی
بردنی ها را فقط از سینۀ ما می بری

با همان یک حرکت اول نگاهم مات بود
ماتم از اینکه پس از یک عمر حالا می بری

مثل یک کابوس ما را به رویا می بری
پشت ردت تا کجا ما را به هر جا می بری

روزبه بمانی