سراب رد پای تو كجای جاده پیدا شد

كجا دستاتو گم كردم كه پایان من اینجا شد ؟

كجای قصه خوابیدی كه من تو گریه بیدارم

كه هر شب حرم دستاتو به آغوشم بدهكارم

تو با دلتنگیای من ، تو با این جاده همدستی

تظاهر كن ازم دوری ، تظاهر می كنم هستی

تو آهنگ سكوت تو به دنبال یه تسكینم

صدایی تو جهانم نیست فقط تصویر می بینم

یه حسی از تو در من هست كه می دونم تو رو دارم

واسه برگشتنت هر شب درارو باز میذارم

روزبه بمانی

تو برمی گردی از جاده دلت درگیرِ رفتن نیست

داری دنبال کی می ری واسه تو هیچ کسی من نیست

تو برمی گردی از جاده سرِ تنهایی های من
نمی ری چون دلت اینجاست تو محکومی به برگشتن

نمی ری چون بدون من دلت هر لحظه آشوبه
بری بد می شه حال تو آخه حسّت به من خوبه

کجا می ری از این خونه تموم باورت اینجاست
تو هر جای جهان باشی پناه آخرت اینجاست

تب برگشتنت انگار به جون خونه افتاده
پر از احساس دلشورم تو بر می گردی از جاده

روزبه بمانی

قراره غرق هم باشیم از این دریا نترسونم

تو لب تر کن یه دریا رو به آتیشت بسوزونم

اگه کهنه م بگو نو شو اگه پیرم جَوون می شم

دلت میخواد که کی باشم من از فردا همون میشم

اگه دنیا به کامِت نیست اگه بازم دلت خُوونه

یکی هست چرخ دنیا رو به کام تو بچرخوونه

یکی که با خیال تو رو دریا خونه می سازه

داره هر چی رو که برده پای عشق تو می بازه

روزبه بمانی

دنیای این روزای من هم قد تن پوشم شده

انقدر دورم از تو كه دنیا فراموشم شده

دنیای این روزای من درگیر تنهایی شده

تنها مدارا می كنیم دنیا عجب جایی شده

هر شب تو رویای خودم آغوشتو تن می كنم

آینده ی این خونه رو با شمع روشن می كنم

در حسرت فردای تو تقویممو پر می كنم

هر روز این تنهاییو فردا تصور می كنم

هم سنگ این روزای من حتی شبم تاریك نیست

اینجا به جز دوری تو چیزی به من نزدیك نیست

هر شب تو رویای خودم آغوشتو تن می كنم

آینده ی این خونه رو با شمع روشن می كنم

دنیای این روزای من هم قد تن پوشم شده

انقدر دورم از تو كه دنیا فراموشم شده

دنیای این روزای من درگیر تنهاییم شده

تنها مدارا می كنیم دنیا عجب جایی شده

روزبه بمانی

من از این که تو خوشبختی نه آرومم نه دلگیرم
یه جوری زخم خوردم که نه می مونم نه می میرم

تمام آرزوم این بود یه رویایی که شد دردم
یه بارم نوبت ما شد ببین چی آرزو کردم

یه عمره با خودم می گم خدا رو شکر خوشبخته
خدا رو شکر خوشبختی چقدر این گفتنش سخته

نه این که تو نمی دونی ولی این درد ، بی رحمه
یه چیزایی رو تو دنیا فقط یک مرد می فهمه

تمامِ روز می خندم ، تمامِ شب یکی دیگم
من از حالم به این مردم دروغای بدی می گم

روزبه بمانی

رو به تو سجده می کنم دری به کعبه باز نیست
            بس که طواف کردمت مرا به حج نیاز نیست
                        به هر طرف نظر کنم نماز من نماز نیست

مرا به بند می کشی از این رها ترم کنی
            زخم نمی زنی به من که مبتلاترم کنی
                        از همه توبه می کنم بلکه تو باورم کنی

قلب من از صدای تو چه عاشقانه کوک شد
            تمام پرسه های من کنار تو سلوک شد

عذاب می کشم ولی عذاب من گناه نیست
            وقتی شکنجه گر تویی شکنجه اشتباه نیست


روزبه بمانی

نه دست خود من نیست باید به تو برگردم

دنیارو نمی دونم من دور تو می گردم

با فکر تو می خوابم از فکر تو بیدارم

نه دست خود من نیست حسی که بهت دارم

امروز منو دریاب امروز که می تونی

تنها به تو حق می دم دنیامو بچرخونی

یک ثانیه آتیشی یک ثانیه بارونی

اینقدر ازت دیدم دریارو بسوزونی

خورشیدو بکش سمتت تو این شب تکراری

دنیارو نمی دونم ولی تو جاذبشو داری

روزبه بمانی