ببین تمام من شدی اوج صدای من شدی

بت منی شكستمت وقتی خدای من شدی

ببین به یك نگاه تو تمام من خراب شد

چه كردی با سراب من كه قطره قطره آب شد

به ماه بوسه می زنم به كوه تكیه می كنم

به من نگاه كن ببین به عشق تو چه می كنم

منو به دست من بكش به نام من گناه كن

اگر من اشتباهتم همیشه اشتباه كن

نگو به من گناه تو به پای من حساب نیست

كه از تو آرزوی من به جز همین عذاب نیست

هنوز می پرستمت هنوز ماه من تویی

هنوز مومنم ببین تنها گناه من تویی

به ماه بوسه می زنم به كوه تكیه می كنم

به من نگاه كن ببین به عشق تو چه می كنم

روزبه بمانی

حس میکنم تورو تو هرشب خودم
من عاشق همین احساس تو شدم

حست جهانمو وارونه میکنه
آرامشت منو دیوونه میکنه

حس میکنم تورو یه عمره تو خودم
بازم به من بگو دیر عاشقت شدم

کشتی غرورمو دیوونگی کنم
بازم منو بکش تا زندگی کنم

میمیرم از جنون تا گریه میکنی
با بغض هر شبت با من چه میکنی

چشمای خیستو رو بغض من ببند
من گریه میکنم حالا برام بخند

من در کنار تو دریای خاطرم
وا میکنی درو بی تو کجا برم

حس میکنم تورو تو هرشب خودم
من عاشق همین احساس تو شدم

حست جهانمو وارونه میکنه
آرامشت منو دیوونه میکنه

روزبه بمانی

 به من چیزی بگو شاید هنوزم فرصتی باشه

هنوزم بیـن ما شاید یه حـس تـازه پیدا شه

یه راهی روبه من واکن تو این بیراههء بنبست

یه کاری کن برای ما اگه مائی هنوزم هست

به من چیزی بگو از عشق از این حالی که من دارم

من از احساس شک کردن به احساس تو بیزارم

تو هم شاید شبیه من تو این بـرزخ گرفتاری

تو هم شاید نمیدونی چه احساسی به من داری

گریزی جز شکستن نیست منم مثل تو میدونم

نگو بـاید بُریـد از عشق نه میتونی نه میتونم

روزبه بمانی

این دوستانی که دم از جنگ میزنند

از تیرهای نخورده چرا لنگ میزنند

هم سفره های خلوت آن روزها ببین

این روزها چه ساده به هم انگ میزنند

هر فصل از وحشت رسوا شدن هنوز

مارا به رنگ جماعتشان رنگ میزنند

یوسف به بدنامی خود اعتراف کن

کز هر طرف به پیرهنت چنگ میزنند

بازی عوض شده وهمان هم قطارها

از داخل قطار به ما سنگ میزنند

بیهوده دل مبند بر این تخت روی آب

روزی تمام اسکله ها زنگ میزنند

روزبه بمانی

هر جا چراغی روشنه از ترس تنها بودنه

ای ترس تنهایی من اینجا چراغی روشنه

اینجا یكی از حس شب احساس وحشت می كنه

هرروز از فكر سقوط با كوه صحبت می كنه

جایی كه من تنها شدم شب قبله گاه آخره

اینجا تو این قطب سكوت كابوس طولانی تره

من ماه میبینم هنوز این كور سوی روشنو

اینقدر سو سو می زنم شاید یه شب دیدی منو

هرجا چراغی روشنه از ترس تنها بودنه

ای ترس تنهای من اینجا چراغی روشنه

اینجا یكی از حس شب احساس وحشت می كنه

هر روز از فكر سقوط با كوه صحبت می كنه

روزبه بمانی

تقاص چی رو می گیری که تا اینجا کشوندیمون

کجای راهو کج رفیتم که تا اینجا رسوندیمون

اگه من جای تو بودم میون این همه دردم

یه روز از چشم این مردم تو رو پنهون نمی کردم

تو رفتی بعد تو حالم یه حالی مثل مردن بود

تو هم تنها شدی اما کجا حالت مثه من بود

اگه دلگیری از دنیا منم مثل تو آشفتم

ولی من جای تو بودم ،به مردم راست می گفتم

یه دردی سوخت تو سینه ام که تو از خاطرم بردی

من اون زخمی رو خوردم که تو از حس کردنش  مردی

تقاص دل کشی های یه آدم تو همین دنیاس

بذار ما رو بسوزونن ،جهنم تو همین دنیاس

تو رفتی بعد تو حالم یه حالی مثل مردن بود

تو هم تنها شدی اما کجا حالت مثه من بود…

روزبه بمانی

برام هیچ حسی شبیه تو نیست ، کنار تو درگیر آرامشم

همین از تمام جهان کافیه ، همین که کنارت نفس میکشم

برام هیچ حسی شبیه تو نیست ، تو پایان هر جستجوی منی

تماشای تو عین آرامشه ، تو زیباترین آرزوی منی

منو ازین عذاب رها نمیکنی ، کنارمی به من نگاه نمیکنی

تمام قلب تو به من نمیرسه ، همین که فکرمی برای من بسه

ازین عادت با تو بودن هنوز ، ببین لحظه لحظم کنارت خوشه

همین عادت با بودن یه روز ، اگه بی تو باشم منو میکشه

یه وقتایی انقدر حالم بده ، که میپرسم از هرکسی حالتو

یه روزایی حس میکنم پشت من ، همه شهر میگرده دنبال تو

منو ازین عذاب رها نمیکنی ، کنارمی به من نگاه نمیکنی

تمام قلب تو به من نمیرسه ، همین که فکرمی برای من بسه

روزبه بمانی

   دانلود با صدای احسان خواجه امیری