وقتی نداری طعمه تا آهو بگیری

                        باید فقط با یاد چشمش خو بگیری

سخت است جای آن کسی که دوست داری

                        در خلوت خود در بغل "زانو" بگیری

از حسرتش کارت به جایی می کشد تا

                        قانع شوی از او دو تار مو بگیری ...

وقتی که دل دادی چه وصلش ، چه فراقش

                        زشت است آنچه داده ای از او بگیری

...

از روی تو چه آرزوها در دلم بود

                        از بخت بد باید که از من رو بگیری  !

علی حیات بخش

خدا ! به حق دل عاشقان سرگردان

مرا به آنچه که بودم دوباره برگردان

به کدخدایی آبادی به دور از عشق

نه این رعیّت خانه خراب سرگردان

یقین که عشق و غمش حکم نان انسان است

ولی امان که اگر در گلو بماند نان !

جناب عشق عجب باغبان بی رحمیست

دو لاله چیدن از آن باغ و اینهمه تاوان ؟!

به قدر قدرت هرکس ستم سزاوار است

مگر که بید چه دارد برابر طوفان ؟!

خدا ! بریده ام از عشق و زندگی دیگر

به آیه آیۀ توبه ، به جان الرّحمن

علی حیات بخش

   دانلود دکلمه با صدای شاعر