به نام عشق که زیباترین سر آغاز است
                        هنوز شیشه ی عطر غزل درش باز است

جهان تمام شد و ماهپاره های زمین
                        هنوز هم که هنوز است کارشان ناز است

هزار پند به گوشم پدر فشرد و نگفت
                        که عشق حادثه ای خانمان بر انداز است

پدر نگفت چه رازی است این که تنها عشق
                        کلید این دل ناکوک ناخوش آواز است

به بام شاه و گدا مثل ابر می بارد
                        چقدر عشق شریف است و دست و دل باز است

بگو هر آنچه دلت خواست را به حضرت عشق
                        چرا که سنگ صبور است و محرم راز است

ولی بدان که شکار عقاب خواهد شد
                        کبوتری که زیادی بلند پرواز است

سعید بیابانکی

بی‌رحمی است این که نخواهی ببینمت
                        می‌دانم این که چشم به راهی ببینمت

گیسوی خویش را یله کن بافه بافه کن
                        تا صاف‌تر میان سیاهی ببینمت

در شام من ستاره‌ی دنباله‌دار باش
                        چرخی بزن که نامتناهی ببینمت

در چاه سینه‌ای دل غافل چه می‌کنی
                        بیرون بیا کبوتر چاهی ببینمت

در غرفه‌های نقش جهان چون صدا بپیچ
                        تا در شکوه و شوکت شاهی ببینمت

چندی است خو گرفته دلم با ندیدنت
                        عمری نمانده است الهی ببینمت

سعید بیابانکی

هزار بار گفتم

            با این باد های هرزه نپر

                                    به آنها نخ نده .

حالا ؛

    بالای آن دکل ، 

            با سیم های لخت فشار قوی

                                    دست و پنجه نرم کن ؛

-                                                            باد بادک جوان -

سعید بیابانکی